Categories for Reflectie
Er wordt eindeloos geschreven en gesproken over de spanning tussen werk en privé. Ik heb in een eerdere blog betoogd dat ik dat een beetje rare tegenstelling vind (en een praktische manier gegeven om er anders mee om te gaan).
Ik vond nog een nieuw gezichtspunt dat mijn punt versterkt.
Jeff Bezos (die kaalkop en eindbaas van Amazon) antwoord op de vraag hoe hij omgaat met werk-privé-balans, dat hij zelf denkt in ‘work-life-harmony’ dus in onze terminologie werk-privé-harmonie.
Dat is een mooi beeld!
Jeff accepteert dat werk en privé gewoon door elkaar lopen en zorgt er tegelijk voor dat ze het goed hebben met elkaar. Dit is de echte levenskunst omdat jijzelf nu eenmaal de enige verbindende en harmoniserende factor bent en je brein al helemaal niet in staat is om onderscheid te maken tussen deze twee levensdomeinen.
Laden...
Verslag van een klein Personal Lean experiment.
Sinds een aantal weken heb ik op het Home-screen van mijn telefoon een map staan met als naam: ‘Tijdverspilling’.
In deze map staan een aantal apps die ik beoordeel als Tijdverspilling.
Te weten: NOS-teletekst, Google Analytics, LinkedIn en Twitter.
Het idee achter het experiment was dat ik steeds als ik de neiging heb om even iets te doen in die map, mijn oordeel ‘Tijdverspilling’ tegen zou komen.
Werkt het?
Ja en nee.
Het werkt omdat ik wel steeds een mini-trigger heb als ik naar de map met apps toe ga. Dat is een voordeel.
Tegelijk merk ik dat het checken van de apps een bepaalde waarde voor mij heeft. En ik het dus ook gewoon blijf doen.
De naam van de map heeft nu een te strenge toon voor mij: ‘Gij zult geen tijd verspillen!‘
Dat roept iets rebels in mij op: ‘Maak ik zelf wel uit!‘.
De volgende stap in het experiment is dat ik de map een nieuwe naam ga geven.
Het wordt ‘Tijdverdrijf’.
Iets milder maar nog steeds duidelijk en misschien iets makkelijker voor mijn interne rebel.
Tijdverspilling mag nooit.
Tijdverdrijf is een keus in een moment. Dat past me meer.
Wordt vervolgd
Laden...
Om, aan en door je heen heb je een grote verzameling gewoontes.
- Sommige gewoontes zijn dom.
- Sommige gewoontes zijn heel wijs of verstandig.
- Sommige gewoontes heb je totaal niet in beeld.
Kijk of je je gewoontes in beeld kunt krijgen en innoveer ze als de engineer van je eigen leven. Moeilijk is het niet (je moet het natuurlijk wel echt doen).
- Documenteer wat je nu doet (tekenend of schrijvend).
- Denk na over dat wat je hebt gedocumenteerd en kijk of er ruimte is voor beter.
- Doe een experiment en leer van de uitkomst.
En voilá: Je leven is een stukje beter geworden!
Laden...
Je kunt op twee manieren omgaan met control.
De eerste is een vorm van kramp en gaat over proberen alles in de gaten te hebben, risico’s te vermijden en streven naar volledige beheersing. Dit is een bijzonder vermoeiend streven en daarnaast in mijn ervaring ook nog eens betrekkelijk kansloos.
De tweede manier is de manier van de danser, de sporter en de muzikant. De kunst is om te blijven letten op het doel, zo min mogelijk kracht te gebruiken, te weten waar je invloed op hebt en niet, accepteren dat zaken soms tijdelijk moeilijk en fout gaan, snappen dat de omweg de kortste weg is en jezelf vooral niet te serieus nemen.
Vanuit kramp-control is de danser niet om aan te zien, breekt de tennisser die zijn racket te stijf vasthoudt zijn pols en kan de gitarist zijn snelle riffs niet spelen.
Relaxte control is de elegante, en met zo min mogelijke inspanning, bewegende balans tussen chaos en orde en daarmee het nastreven waard voor ons als drukke professionals.
Laden...
Breed verspreid over social media. Een 1,5 minuten durende video van een gesprek tussen een interviewer, Bill Gates en Warren Buffet.
Bill Gates verwoordt zijn verbazing over zijn ervaring dat Warren maar 3 of 4 afspraken per week heeft en een kleine A6 papieren agenda gebruikt. Bill had in die tijd zijn agenda stampvol met allerlei afspraken en wist niet beter dan dat dit de werkelijkheid was van een CEO van een beetje bedrijf.
Twee moralen: je kunt ongeveer alles kopen behalve tijd; zitten en denken is een goede tijdbesteding.
Een beetje ervan kunnen we vast wel organiseren en ik kan je er prima bij helpen als je tempo wilt maken.
Laden...
Als je veel te veel te doen hebt kun je als een dwaas gaan rennen maar dat is uiteraard niet de beste strategie. Mijn advies is dat je eerst zorgt dat je een lijst hebt met alle zaken waarvan je vindt dat die gedaan zouden moeten worden door jou. Gebruik vervolgens de 4 x 3 vragen hieronder en je zult zien dat je lijst al snel slinkt.
De truuk is deze: je kijkt eerst of je het item kunt elimineren, als dat niet kan of je het kunt automatiseren, als dat niet kan of je het kunt delegeren en als dat niet kan of je het kunt ritualiseren.
Elimineren
- Waarom staat dit op mijn lijst?
- Moet het eigenlijk wel?
- Wat gebeurt er als ik het niet doe?
Automatiseren
- Is er manier om hier een standaard voor te verzinnen?
- En zo ja, kan ik het automatiseren?
- Kan ik de automatiseer-inspanning of kosten terugverdienen?
Delegeren/besteden
- Kan ik het als resultaat klip en klaar voor mij zien?
- Heb ik mensen in mijn omgeving die dit kunnen (of binnen een redelijke termijn kunnen leren)?
- Vind ik het de investering in tijd en kosten waard?
Ritualiseren
- Kan ik dit terug brengen tot het realistisch minimum?
- Kan ik het koppelen aan zaken die ik prettig vind of in een ‘batch’ verwerken?
- Kan ik vastzetten in mijn agenda zodat ik er nooit meer een organiseer-gedachte aan hoef te wijden?
Met deze 4 basale strategiën heb je nooit meer te véél te doen want als het druk dreigt te worden pas je deze vragen gewoon weer toe.
Laden...
Te laat, te vroeg en op tijd. Drie oordelen die horen bij het begrip tijd. En ze zijn flink subjectief. In dit artikel een korte verkenning van de verschillende kanten van dit fenomeen.
Te vroeg
Wie het oordeel heeft dat hij ergens ‘te vroeg’ aan is gekomen heeft een oordeel over de waarde van de tijd tussen feitelijke aankomst en gewenste aankomsttijd.
- Zonde, die tijd ben ik nu kwijt, volgende keer moet ik later op pad gaan.
- Mooi, geen gestress, nog even wachten en dan loopt alles mooi glad door.
- Te vroeg is mooi op tijd want ik ben blij met buffers (ik heb er een plannetje voor: lezen, foto’s opschonen, eten etc).
Te laat
Wie ergens ‘te laat’ is, botst in 99% van de gevallen tegen een sociale afspraak. Je zou ergens zijn om met anderen iets te doen. En je bent er niet. Dat kan leiden tot een verschillende emoties. Zeker als je niet hebt gecommuniceerd dat je “later” (te laat) bent.
- Balen, maar ik kan altijd nog de ‘back-to-back-meeting’, het verkeer of de trein de schuld geven.
- Ik schaam me. Dit doet afbreuk aan mijn imago.
- Het is wat het is. Ik ga op de blaren zitten. Ik ben in ieder geval niet te vroeg.
Op tijd
Als je op tijd bent, blijf je in de stroom van je dag. Het op tijd zijn is een oordeel van jezelf. Ook als je veel te vroeg bent kun je dat beleven als ‘ruim op tijd’. Aan de voorkant van de afspraak zit ruimte. De begintijd van de afspraak is in de meeste gevallen een sociaal contract. Je er niet aan houden (zeker zonder communicatie) is dan ook een minpunt in het sociale.
Waar zit jij met het beleven van ‘te vroeg’, ‘te laat’ en ‘op tijd’? Laat het ons weten in de reacties hieronder.
‘
En wie wel eens goed naar mijn bedrijfsnaam heeft gekeken heeft vast begrepen waar mijn ambitie zit: ad-justintime :-).
Laden...
Er zijn twee samenhangende routines die drager zijn van een elegante, soepel werkende workflow. Of je nu meer visionair, operator of processor bent, deze beide gewoontes zijn onvermijdelijk noodzakelijk. Ik noem ze in deze blog Kleine Broer en Grote Broer.
Kleine Broer (routine 1)
Kleine Broer is de dagelijkse wrap-up, de dagafsluiting, de ‘Daily Shutdown’ of hoe je dit maar wilt noemen. De essentie ervan is dat je op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag je dag afsluit met 6 kleine acties van een minuut die ervoor gaan zorgen dat er rust komt in de tent en je niet de hele dag achter de spreekwoordelijke kippen aan het rennen bent.
De 6 stappen heb ik al eerder uitgebreid beschreven in dit artikel. In het kort komt het hier op neer:
- terugblik op de dag van vandaag
- vooruitblik op de dag van morgen
- snelle check van de grootste communicatiehub (meestal email)
- snelle review van je actie lijst
- bepalen van de drie MBA’s (meest belangrijkste actie voor de dag die komt)
- hardop roepen:’Einde Werkdag!’
En daarna natuurlijk alle schermen dicht, uit en rust in de tent en vooral in je brein.
Grote Broer (routine 2)
Grote Broer is de weekreview. De gulden routine om iedere week op vrijdag een aantal zaken op te ruimen, up-to-date te krijgen en visie te ontwikkelen op de nabije toekomst. Over de weekreview kun je op deze website heel veel vinden. Bij Free Stuff vind je een handleiding voor het opbouwen van een maatwerk checklist voor de weekreview.
Samenhang
Je kunt de samenhang voorstellen als een ketting met kleine en grote kralen. Steeds eerst vier kleine kralen en dan weer een grote kraal. En dat in de herhaling. Het is voor veel mensen moeilijk om de weekroutine er als gewoonte in te krijgen. De dagreview doen (kost je dagelijks 6 minuten) helpt enorm voor de drempel van de weekreview.
In de combi zijn deze routines onverslaanbaar. Doe het en je hebt een steady basis voor een stressvrije werkdag en werkweek (althans wat betreft de onnodige kippenstress).
Heb je al ervaring met deze combi laat het ons hier weten in de reacties ter enthousiasmering van ons allen!
Laden...
Effectiviteit, efficiëntie en productiviteit maar ook muziek, jongleren en dansen bevinden zich ergens in het midden op het continuüm tussen chaos en orde.
Chaos
Chaos staat voor het onbekende, het innovatieve, het creatieve, het onvoorspelbare, het risicovolle. Chaos leeft in beweging, kunst, avontuur, de eerste levensfasen van een organisatie, in ziekten en in natuurrampen. Te veel Chaos leidt onvermijdelijk tot een nieuwe ordening.
Orde
Orde staat voor vertragen, standaardisatie, schaalbaarheid, voorspelbaarheid, controle, betrouwbaarheid. Orde zorgt voor al onze grote vanzelfsprekende systemen, water, elektriciteit, wegen, riolering, OV, belastingen. Te veel Orde leidt tot een doodsfase en een nieuw begin van leven.
Wie zit waar?
Visionairs leven van nature meer in de wereld van de Chaos. Voor visionairs het de kunst precies zo veel orde te organiseren (en uit te houden) dat de creativiteit kan blijven stromen. Stijlvolle Eenvoud is daarbij een bruikbaar motto.
Processors leven van nature meer in de wereld van de Orde. Voor processors is het de kunst precies zo veel orde los te laten dat er verbetering mogelijk blijft. Systemen gebaseerd op het Realistisch Minimum werken het best.
Operators leven van nature meer in het moment. De operator kan de visionair en de processor helpen met een reality-check. Voortgezet Gezond Verstand is het talent van de operator.
Wil je weten of je een Visionair, Operator of Processor bent vul dan de werkstijltest in. Kost je drie minuten.
Laden...
Lothar Seiwert (de productiviteits-expert van onze Oosterburen) heeft een simpele methodiek ontwikkeld en beschreven om in een paar minuten een dagplanning uit te werken en te onderhouden. Tijd om die methodiek hier in het zonnetje te zetten.
ALPEN
Is een acroniem waarbij iedere letter staat voor een van 5 stappen. Ik zal hieronder kort beschrijven. Ze spreken daarna voor zichzelf.
A: Activiteiten en acties op rij zetten
Je maakt op een notitieblok een overzicht van de dag met blokken. Een aantal van die blokken komen uit je agenda en liggen vast naar vorm, plek en inhoud. Andere blokken kun je zelf nog invullen. Daarvoor schrijf je de gewenste acties op (in ieder geval de 3MBA’s).
L: Lengte in minuten schatten
De agendablokken hebben hun eigen ‘tijddoos’ maar neem nu ook reistijd, transitie, direct voor- en nabereiden mee. Geef ieder blok een realistisch aantal minuten.
P: Problemen incalculeren
En uiteraard zijn er problemen, verstoringen (leuk en niet leuk). Dit opgetelde ad hoc komt zeker (je weet alleen nog niet wanneer) dus je moet er open-tijd voor inruimen. Alles volplannen maakt dat je gegarandeerd vast loopt op de dag.
E: Kiezen waar je je tijd in gaat steken gedurende de dag
Iedere overgang op de dag ga je terug naar je blokkenoverzicht en bepaal je welk blok het meest waarde oplevert. Dat blok ga je doen en je accepteert de gevolgen van de keus.
N: Na-contrôle
Aan het eind van de werkdag kijk je wat er van je planning is geworden. De uitkomst (verschuiven, schrappen, aanvullen) neem je mee in de planning van de volgende dag.
Deze ALPEN methodiek is een onderdeelvan de Daily Shutdown zoals ik die leer aan mijn klanten.
Deze simpele methodiek is de moeite waard om eens een week te proberen en te kijken of het je gaat helpen een goede balans te vinden tussen de planner en de doener in je.
Laden...
Nassim Taleb heeft mij door zijn werk attent gemaakt op deze bijzondere manier van redeneren: De Via Negativa is het consequent zoeken naar zaken die je beter weg kunt laten omdat ze mogelijk schade veroorzaken.
De Via Positiva (het omgekeerde) is de weg van de interventie, van de toevoeging, van de aanvulling, uitbreiding en het complexer maken. In de geneeskunde is er zelfs een term voor de schade die dit op kan leveren: iatrogenese. Iedere bijwerking van een medicijn kun je zien als schade van een interventie (en uiteraard is het evengoed soms wel de beste keus).
Productiviteit zonder koffie
Koffie is een interventie. Los van het ‘geluksmomentje’ (uitspraak van netwerkmaatje Marcel Oostrom van Catermaat die heel veel verstand heeft van koffie) is het een upper. Het geeft je een korte boost (na 20 minuten) die je kunt gebruiken. Zoals met alles in het leven is het uiteraard wel zo dat je de boost terug moet betalen. Ergens krijg je een dip die de energiebalans weer terug zet op normaal.
De meest gebruikelijke strategie is om de dip te vermijden door een keten van koppen koffie te drinken zodat het terugbetalen wordt verschoven tot je thuis bent. De meeste kantoorwerkers drinken op deze manier 1000 koppen koffie per jaar (5 per dag gedurende 40 weken).
Daarmee wordt koffie onbewust ingezet als productiviteit bevorderende interventie.
De Via Negativa leert ons dat we de interventie weg kunnen laten en daarmee de schade vermijden die op treedt als bijverschijnsel van de interventie (de dip). Wat gebeurt er als we de koffie weglaten? Ik heb het nu een paar maanden getest dus hier een verslagje van de effecten.
- Als eerste effect ervoer ik dat mijn lijf zo gewend was aan koffie dat stoppen moeite kostte.
- Daarnaast verviel ik regelmatig in de sociale logica die zich manifesteert in de beroemde startdialoog: ‘Koffie?’ ‘Lekker’ waarmee ik weer een kop koffie voor mij had.
- De Starbucks Latte voordat ik een trein in klom was ook niet meer aan de orde (wel lekker goedkoop).
- Stoppen met koffie leverde ook nog een ander probleem op. Ik moet natuurlijk wel drinken. Dat werd in mijn geval groene thee (dat is thee die je redelijk door kunt drinken).
Het belangrijkste en positieve effect was een gelijkmatiger verdeling van aandacht en energie over de dag die me zo bevalt dat ik voorlopig het maar eens zo houd. Of ik er heel veel productiever van ben geworden vraag ik me af. Het gelijkmatiger gevoel is wel van waarde voor mij. Misschien dat ik af en toe bij een goede koffieautomaat een bewust’ geluksmomentje’ opzoek maar ik denk dat ik het daarbij laat.
Wat denk jij? Heb je ook wel eens een koffiestop geprobeerd? Wat was het effect? Laat het ons weten in de reacties hieronder zodat we er allemaal wat aan hebben.
Laden...
De beroemdste artikelen en tips over deze balans gaan uit van de tegenstelling werk versus privé. Dat is niet zo heel vruchtbaar omdat ik uit eigen ervaring kan stellen dat het gaat om een drieling: werk/privé/mezelf. Dat is dan ook de route die we lopen in dit praktische artikel.
Meestal als iemand interesse heeft in dit thema zijn er een paar dingen aan de hand en vaak ook nog gecombineerd:
- Er ís geen balans tussen werk en privé.
- Werk heeft de overhand genomen.
- De onbalans levert stress op omdat iets of iemand alarmeert (meestal het eigen lijf of je partner).
In dit lange artikel geef ik een aantal basale tips om in beeld te krijgen waar de onbalans zich afspeelt, te weten welke keuzes je zou moeten maken (en tegen welke prijs) om de boel weer in balans te krijgen. Deze minimethodiek kun je herhaald inzetten want je bouwt een paar overzichten op die je kunt onderhouden.
Als eerste wil een drietal belangrijk veelgenoemde uitingen verkennen die te maken heb met deze onbalans.
‘Ik kan er werkelijk niets aan doen dat de balans verstoord is.’
Dat de balans eruit ligt komt omdat bijvoorbeeld:
- Je je baas moet vervangen omdat ze uitgevallen is;
- Je vlak voor een deadline zit van een groot project;
- Je jezelf moet bewijzen omdat je anders je vast contract mis loopt;
- Of misschien heb je net een tweeling gekregen en mis je een boel slaap;
- Of ben je in de levensfase waarin je ouders mantelzorg gaan vragen;
- Of wat het ook maar is.
Als je werkelijk gelooft dat je er niets aan kunt doen is dat een hele gevaarlijke gevoel of opvatting en bovendien principieel niet waar. Je hebt nu eenmaal altijd een keus. Het vervelende is dat iedere keus een prijs heeft en daarom is het van belang wel de goede keus te maken.
“Thuis ben ik met werk bezig en op mijn werk met thuis. Ik word er gek van.”
Je brein maakt geen onderscheid tussen werk en privé. Voor je eigen bestaan is het onderscheid kunstmatig want je kunt zomaar aan een nog te sturen email denken als je met je familie aan tafel zit en je brein herinnert je er net zo makkelijk aan dat je nog kattenvoer moet moet kopen als je in een bilateraal overleg bent op je werk. Omdat je brein geen onderscheid maakt tussen werk en privé kun je zelf wel denken in te onderscheiden rollen maar zul je een systeem moeten ontwikkelen dat overzicht geeft over al je levensdomeinen.
Bovendien is de tegenstelling werk privé incompleet.
In de werkelijkheid zijn er 3 levenssferen:
- Ik (mijn eigen ruimte en ontwikkeling),
- de sociale omgeving waarin ik leef (mijn familie, mijn buurt)
- en de bijdrage aan de maatschappij (mijn werk).
Alle drie de levenssferen eisen hun plek op. In die situaties dat je uit balans bent, is er al snel de neiging alleen te denken in de tegenstelling werk – privé waarmee je geen punt hebt om op te staan, om jezelf helderheid te geven en besluiten te nemen.
“Ik heb simpelweg geen tijd om alles te doen wat echt moet.”
Tijd is een factor maar pas wel op met rekenen. We doen even een kleine fatale (maar ook oneigenlijke) rekenexercitie. Er zitten 7 x 24 uur in een week = 168 uur. Die heb je te verdelen over 3 zaken: slapen, werk en privé. Slapen is ongelofelijk belangrijk in die situaties waarin er onbalans is (en anders ook).
De gemiddelde mens slaapt 8 uur per nacht die dus bijzonder goed worden besteed. Daarna heb je dus nog 168 – (7 x 8) = 112 uur over.
De meeste mensen hebben een arbeidsovereenkomst afgesloten die in essentie inhoudt dat zij een aantal uren gemiddeld per week arbeid leveren tegen een vastgesteld salaris per maand.Laten we in de rekensom vanuit gaan dat je hebt afgesproken dat je 40 uur werkt per week. Als het reizen naar en van je werk je gemiddeld 2 uur per dag kost, dan wordt het vervolg van de rekensom dat je 112 – 40 – 10 = 62 uur hebt voor privé.
In die 62 uur zitten nog allerlei ‘instand-houdingszaken’ zoals maaltijden, boodschappen doen, schoonmaken, opruimen enz. Trek je die er ook nog eens af dan zie je dat er nog maar bijzonder weinig voor ‘jezelf’ overblijft. Zeker als je er ook nog van allerlei andere kanten ‘contributie’ gevraagd wordt (familie, buren, maatschappelijke organisaties, school van je kinderen enz.).
Kortom als je de tijd als sturende factor gaat gebruiken heb je waarschijnlijk al heel snel een hopeloos gevoel omdat je geen eigen tijd meer lijkt te hebben. En dat is zeker een bron van diepe stress.
Omdat tijd een factor is zul je vrienden moeten worden met het fenomeen tijd in relatie tot je eigen aandachtsvelden en verantwoordelijkheden.
Als je tot hier hebt gelezen heb je de grootste hobbel al genomen. Je wilt er echt iets mee.
Mijn kleine methodiek is gebaseerd op de meest complete manier om naar stress te kijken.
Stress is afwezig in die situaties waarin je:
- Begrijpt wat er aan de hand is (verleden: overzicht en begrip)
- Betekenis geeft aan je eigen situatie (nu: label en focus)
- Invloed neemt/hebt (toekomst: grip)
Omgekeerd: als je geen overzicht hebt, niet begrijpt waarom je in de situatie bent waar je je in bevindt, je deze situatie niet kunt duiden, geen betekenis kunt geven en het beleven hebt dat je geen invloed hebt dan kom je in serieuze stress, val je om en brand je op.
We beginnen met het creëren van overzicht, gaan vervolgens labelen en voor- en achtergrond bepalen en daarna is het kiezen geblazen, gevolgd door besluiten als uitdrukking van het hebben van invloed op onze eigen situatie.
Stap 1: Overzicht: Je werkelijkheid van nu in beeld brengen
We maken als eerste een overzicht van alle aandachtsvelden en verantwoordelijkheden die het gevolg zijn van keuzes en besluiten die je eerder in je leven hebt genomen plus de zaken die nu eenmaal bij je horen omdat je mens bent. De beste manier om dit te doen is met behulp van een mindmap. Een mindmap is een tekening met een centraal thema, met er omheen hoofdthema’s en daar van getakt weer kleinere thema’s. Je kunt een mindmap zo gedetailleerd maken als je dat zelf wenst en nodig is om overzicht te krijgen en te houden.
Zie dit voorbeeld.
Zoals je ziet staan er alleen maar zaken op die niet ‘af te vinken’ zijn. Ze zijn er en ze blijven er tenzij jij echt een besluit neemt je werkelijkheid te veranderen. Een duidelijk voorbeeld van zoiets is het aandachtsveld ‘gezondheid’. Je gezondheid kan in balans zijn en dan hoef je er niets mee. Het kan ook zo zijn dat je gezondheid niet in balans is en je veel aandacht aan te geven hebt. Het thema gezondheid gaat nooit meer weg en zal ten alle tijden onderdeel uit maken van je werkelijkheid.
Op een complete mindmap staan alle aandachtsvelden en verantwoordelijkheden die in je leven bij je horen (vanuit eerdere keuzes) en die jou aandacht, tijd en energie vragen (of opeisen).
Stap 2: labelen en voor en achtergrond maken
De volgende stap is dat we nu ieder item op onze mindmap gaan bekijken met de volgende vraag in gedachten: krijgt het genoeg aandacht?
Daarbij zijn er 3 mogelijke uitkomsten:
- Ja, krijgt genoeg aandacht
- Nee, krijgt veel te veel aandacht (zet er een aantal ++ bij)
- Nee, krijgt veel te weinig aandacht (zet er en aantal — bij)
Vooral de laatste twee bevindingen zijn voor deze oefening van belang. Dit bekijken gebeurt vanuit een basis-balans-gevoel en dat is prima.
Het resultaat is nu dat je een mindmap hebt (een landschap) waarin je zichtbaar hebt gemaakt wat te veel en wat te weinig aandacht krijgt. En je zult kunnen beleven dat er twee wetmatigheden in werken.
- Op de onderwerpen waar er te veel aandacht zit geldt: Aanbod schept vraag. Hetgeen betekent dat het nooit genoeg is en ook nooit genoeg zal zijn.
- Op de onderwerpen waar er te weinig aandacht is geldt dat de vraag naar aandacht steeds luider wordt en uiteindelijk tot een crisis gaat leiden.
Stap 3. Kiezen en besluiten
Nu je in beeld hebt welke zaken te veel en te weinig aandacht krijgen kun je nog de volgende stap zetten. Waar kun je winst halen zonder al te veel consequenties.
Dit lijkt een simpele stap maar het vergt vermoedelijk nog wel wat denkwerk. Als een van de punten is dat er te weinig tijd voor klussen in huis (huisonderhoud) dan zou je kunnen besluiten geen TV meer te kijken (waarmee je misschien wel heel veel tijd wint), of het niet meer zelf te doen maar het uit te besteden (als je je dat financieel kunt veroorloven). Schrijf de opties uit in steekwoorden.
Kiezen: Waar zijn de zaken die echt moeten veranderen maar veel consequenties hebben?
Dit is al een echt moeilijke stap.
Hebben en houden is niet mogelijk. En hier is je denkvermogen niet meer je grootste vriend maar zul je vooral ook af moeten gaan op je gevoel. Bij welke gedachte wordt je panisch en bij welke gedachte durf je de ruimte te voelen en misschien wel blijdschap. Hier gaat het vooral ook om de reëele prijs te bepalen van je keus. Wanneer je er zelf niet helemaal uit komt zoek dan een goede vriend(in) op en spreek daar je overwegingen en mogelijke keuzen mee door.
Besluiten
Dit is de allermoeilijkste stap. Hier moet je groot denken. Moed hebben en je anker zoeken in jouw beeld van een goede toekomst voor jezelf ongeacht de prijs die er bij hoort.
Het juiste besluit zul je helemaal in je eentje moeten nemen. En zodra je dat doet en het besluit communiceert zul je moeten dealen met iedereen die er iets van vindt en je niet meer moeten laten ompraten om toch maar weer klein te denken, bescheiden te leven, je leven te accepteren, blij te zijn met wat je hebt enz.
Zo. Dit is het in essentie.
Wat volgt zijn nog een paar hulpbronnen
3 Links naar relevante artikelen
Zoom in zoom uit
Werkgeheugen vrijmaken
Sleutelroutines
3 boekentips (helaas allemaal Engels)
What got you here ..
The art of war
Get a grip (ook in ebook) warm aanbevolen vrolijk boek
3 tijdtips
- Stop met televisie kijken
- Zit iedere dag 1 kwartier stil en doe helemaal niets
- Zet alle online zaken een uur voordat je gaat slapen uit en zet ze pas weer aan nadat je een uur wakker bent.
Andere sophisticated-common-sense tips? Zet ze hieronder voor alle lezers van dit artikel.
Laden...
Denk eens mee:
Het goede van geheide routines en gewoontes is dat je er niet over na hoeft te denken; ze kosten je nauwelijks energie en je hebt er geen omkijken naar. Ze geven je ruimte, tijd, energie en intelligentie voor de belangrijkste dingen des levens.
Het slechte van geheide routines en gewoontes is dat je niet vanzelfsprekend op het idee komt om ze onder de loep te leggen, te reviewen of te verbeteren. En daarmee kunnen de goede gewoontes van ‘ooit en toen’ je toch knap in de weg zitten voor het effectief en creatief inzetten van tijd, energie en intelligentie voor de doelen die je verder brengen op je pad.
Het midden is dus andermaal weer eens dat wat we zoeken: goede gewoontes ontwikkelen en ook regelmatig stil staan en kijken of de gewoontes nog passen bij het werk en het leven dat we nodig hebben of wensen op ons pad.
Ik denk dat dit de essentie van Lean is, ongeacht of het nu gaat over een groot bedrijfsproces, emailen of tandenpoetsen!
Laden...
