Tag Archieven : 5. Fun en Filosofie
Op deze plek staan de verzamelde blogartikelen over de spelende of filosoferende mens.
De inhoud kan een anekdote zijn, een verhaal, een gekke waarneming, een overweging, een inzicht, een boek of wat mij op enig moment ook maar inspireerde.
Elegantie en stijlvolle eenvoud zijn de woorden die vaak voorkomen in deze blogs omdat ze mij na aan het hart liggen.
Je zal toch maar in een mensberoep werken (onderwijs, jeugdzorg, huisarts, ziekenhuiszorg, politie, brandweer en rechtspraak etc.) en merken dat langzamerhand je hele dag en professionaliteit dicht geplamuurd wordt met protocollen, richtlijnen, procedures en andere kwaliteitszaken met de daarbij onvermijdelijke vastleggingen.
Gij zult …
Mijn ervaring is dat het al dat geplamuur leidt tot “verplicht handelen”. Je wordt geacht precies dat te doen wat andere vakbroeders (uiteraard zeer ervaren) hebben uitgedacht. Afwijken mag maar … dan ben ben je wel van kop tot staart persoonlijk verantwoordelijk en aansprakelijk. De argumenten voor het protocol zijn de transparantie en de kracht die zit in standaardisatie (en natuurlijk de efficiëntie in tijd en geld).
De ellende is dat er natuurlijk ook altijd wel íets rationeels aan is. Het is niet zo gek om een rijtje “moet-ik-aan-denken/moet-ik-niet-vergeten” dingen te hebben. Maar toch … er is echt iets aan de hand met die protocollen en richtlijnen: ze zijn verbonden zijn met rechtmatigheid en doelmatigheid en dus met financiële kwesties. Ieder weldenkend mens kan zien dat deze op beheersing gebaseerde route doodloopt en maakt dat er veel te weinig mensen op die plekken willen werken.
Zodra het protocol iets zegt over een ontmoeting tussen een mens en een ander mens gaat er iets mis omdat er zo’n oneindige variëteit bestaat als het om mensen gaat dat een protocol daar geen recht aan kán doen. De professionaliteit verschuift bij protocollair handelen van binnen (verankerd in denken, voelen en handelen van de professional) naar buiten (naar het protocol) en dat levert verlies van echte waarde op, een toename van bureaucratie en vervreemding en daarmee als je breed durft te kijken juist verspilling van tijd en geld.
Wat dan wel?
In het boekje The Checklist Manifesto (ook te krijgen in het Nederlands) beschrijft Atul Gawande (chirurg) hoe hij heeft geleerd extreem complexe en over elkaar heen buitelende medisch/chirurgische problemen op de intencive care afdeling te lijf te gaan met checklists. Zijn boodschap is dat we in plaats van te werken met protocollen veel beter kunnen leren werken met zelf ontwikkelde, begrepen en opgestelde checklists.
Een checklist is een direct bruikbare en toepasbare samenvatting van de kennis en ervaring die in een groep samenwerkende mensen voorhanden is. De laatste stand van de eigen ervaringswetenschap.
Werken met een checklist bevrijdt ons van door anderen opgelegd verplicht handelen. Een checklist is een instrument dat in tijden van drukte en bij complexe afwegingen ondersteunend en uiteraard soms ook zelfverkozen verplichtend is. De (helpende, verzorgende, verplegende, genezende) mens wordt niet gestuurd door de checklist maar gebruikt deze en dat is naar mijn mening een essentieel verschil.
En daarom wat mij betreft: Lang Leve de Checklist!
En wat heeft dat met ons te maken?
Checklists zijn bijzonder handig als je slim wilt samenwerken. Op deze website zijn er tientallen voorbeelden te vinden van handige lijstjes. Een maatwerk checklist is ook onontkoombaar bij een degelijke weekreview. Wil je als proef op de som een eigen checklist maken voor jouw unieke weekreview? Dan kun je de handleiding hier downloaden.
Checklist for Checklists
Deze checklist geeft precies aan waar het om draait bij een goede checklist. Als je op de afbeelding klikt komt deze groot in beeld.
Laden...
Ik had het eerst zelf niet eens in de gaten maar afgelopen mei was het 15 jaar geleden dat ik startte met deze wekelijkse blog.
Frank Meeuwsen is degene die mij enthousiast gemaakt heeft voor het starten van een blog. Hij deed dat terwijl ik naast hem zat tijdens de GTD-Summit maart 2009 in San Francisco. Frank schreef ter plekke blogs voor LifeHacking, een blog die al langer volgde. Het zag er niet ingewikkeld maar wel super interessant uit.
Aldus werd in mei 2009 deze blog geboren. Ergens in deze vijftien jaren ben ik een keer een aantal weken gestopt omdat ik het even zat was maar al snel vloeide de inspiratie weer.
Een tijd lang heb ik Appie tekeningen toegevoegd (mijn alter ego).
Door de blog heb ik:
- leren schrijven,
- veel bijzondere mensen leren kennen,
- mooie opdrachten gekregen.
Dus ik zeg: Dank aan Frank!
Er is een blogarchief waarin alle blogs op jaar op rij staan. Dat is voor mij leuk maar misschien ook interessant voor jou als lezer. Op moment van schrijven heeft deze blog ruim 650 artikelen.
De top vijf meest gelezen blogs op rij:
- 7 Voicemail teksten
- Statler & Waldorf (uw mening telt)
- Een mappenstructuur die werkt
- De Bila Checklist
- Hoe je een goede actielijst maakt
Drie keer handboek verloting onder de lezers die hieronder reageren
Onder de lezers die de moeite nemen hieronder in de commentaren te reageren (hoe lang je al lezer bent, met iets aardigs, of een ergernis) verloot ik – onder toeziend oog van de thuisnotaris Irka – drie exemplaren van de ringband versie van het Handboek Personal Lean. De gelukkigen stuur ik een e-mail met het verzoek een postadres te sturen. Reageren kan tot en met aanstaande vrijdag. Boeken verstuur ik de maandag daarop.
Dank voor alle interesse in deze jaren. Schrijven is leuk, maar weten dat er ook lezers zijn draagt zeker ook bij de feestvreugde.
Update zaterdag 6-6-24
Ellen, Annemarie en Ilse zijn in de prijzen gevallen en hebben bericht van mij gekregen. Dank allemaal voor de leuke en aardige reacties! Met dank aan de huisnotaris Irka.
Laden...
Je herkent kent het vast.
Je krijgt een mail van één alinea en vervolgens wordt deze gevolgd door een onmogelijke berg info van deze slag en soorten:
- titels
- telnr vast
- telnr mobiel (met +31)
- faxnummer (kom ik nog tegen)
- postadres
- bezoekadres
- website(s)
- en zelfs emailadres ?!?
- Twitteraccount
- LinkedIn account
- Facebook pagina
- marketingboodschappen
- gevolgd door exoneratieteksten in het NL en ENG (‘deze mail is alleen bedoeld voor ….’)
- gelardeerd met plaatjes (die vervolgens niet in de html zitten dus bijlage worden)
- liever niet printen voor het milieu ?!?
waarmee de handtekening in veel gevallen drie of vier keer zo lang is als de boodschap.
Het lijkt soms wel op een wedstrijdje ‘wie heeft de langste’. Met als gevolg dat conversaties niet te volgen zijn doordat er steeds weer een hele lange berg info tussen staat die afleidt.
Mijn tip is om eens flink te wieden in de handtekeningen jungle
De eerste mail extern kan wel wat info gebruiken. Ben je eenmaal aangekomen in elkaars adresboek dan kan het allemaal een stuk eenvoudiger. En ben je intern aan het communiceren dan kan het nog simpeler. Dus 3 varianten:
- Realistisch volledig (kan waarschijnlijk zonder faxnr, natuurlijk zonder emailadres(!), Twitter óf LinkedIn, enz.) Eventueel een link naar een webpagina met echt volledige info + routebeschrijving + vrijwaring in NL en ENG enz.
- Een verkorte versie voor herhaalde externe communicatie (zet daar wel je 06 bij zodat je van kanaal kan wisselen als zaken dringend of complex worden).
- Een minimalistische voor interne communicatie.
Hoe doe je dat?
Een paar verschillende handtekeningen maken en de juiste kiezen bij iedere mail. Dat kan in Outlook door de voorkeurshandtekening uit te zetten. Of door een textexpander gebruiken.
Die van mij (als richting) zijn als volgt:
Voorbeeld 1 (realistisch volledig)
Groet, Ad van der Hulst | 06 224 559 02
ADJUSTINTIME
Live en online workshops
Personal Lean & Lean Office
Voorbeeld 2 (verkorte versie voor externe relaties)
Groet, Ad | 06 224 559 02
ADJUSTINTIME
Voorbeeld 3 (minimalistisch)
Groet, Ad | 06 224 559 02
Iedereen die je mailt zal blij zijn!
Ik heb deze vraag voor je: Hoe ga jij en jouw organisatie om met email handtekeningen. En deel ajb je mening en ervaring met de andere lezers in de comments hieronder.
Laden...
Zo af en toe verschijnen er foto’s van bureau’s van wetenschappers en schrijvers als bewijs voor de stelling dat juist chaos de moeder is van creativiteit en briljante ideeen. In de orde van ‘zie je wel’.
Daar zit een oorzaak-en-gevolg-omdraai luchtje aan.
Focus
In de tijden dat ik mij focus op één ding ontstaat er onherroepelijk op allerlei andere levensplekken chaos. Dat is nu eenmaal zoals de wereld werkt.
- Ik ben een week heel geconcentreerd bezig om een boek af te ronden en zonder dat ik het in de gaten heb slipt mijn tas, mijn bureau en mijn inbox vol. De keuken wordt een bende. Mijn voicemail en mijn sms loopt vol enz. enz.
- Ik ben een week op reis en daardoor stapelen alle gewone dingen zicht op en liggen er overal zaken om aandacht te roepen. Mijn e-mail is een bende, een map met bonnetjes moet verwerkt enz. enz.
- In het klein: Ik schrijf dit artikel uiteraard zeer geconcentreerd en daarna is mijn net gezette koffie koud.
De reden dat dit gebeurt is natuurlijk dat de wereld niet stil staat wanneer ik mij nog maar bemoei met 1 ding. Dit soort chaos en rommeligheidheid is onlosmakelijk verbonden met focus. Het is er de prijs van en is gelukkig redelijk voorspelbaar.
Chaos
De stelling dat er een mensentype is die chaos/rommelijkheid nodig heeft om tot geniaal werk te komen klopt niet. In mijn ervaring met honderden managers en drukke pro’s ben ik het nog niet tegengekomen dat chaos helpt voor focus. Het zijn wel de mensen die goed kunnen focussen die de daarmee verbonden chaos accepteren en er geen last van lijken te hebben. Maar dat is heel iets anders.
Dus:
Focus leidt altijd tot chaos/rommeligheid
Chaos en rommeligheid leiden nooit tot focus
Wat doen we hier nu mee?
Plan van te voren simpelweg tijd in voor het snel krijgen van overzicht na een door jouw geplande periode van focus. Met een goede workflow heb je jezelf zo weer op de wagen.
De checklist weekreview is daarvoor de beste start.
En hoe zit het dan met de door chaos en rommeligheid minnende collega’s gebruikte citaat van Einstein: ‘Als een rommelig bureau een teken is van een rommelige geest waar is een leeg bureau dan een teken van?’
Voor mij blijft mijn stelling dubbel en dwars overeind. Starten met focus is eenvoudiger vanuit een ‘neutrale’ start. En dat is voor de meeste mensen een opgeruimde start. Je kúnt over de rommel overheen kijken maar het helpt niet!
Andere ervaringen, tips? Zet ze hieronder in de reacties zodat we er allemaal wat aan hebben. Druk ajb hieronder op alle social media knoppen en/of op de rating-sterren als je dit een aardig artikel vind!
Laden...
Voorbeeld elegantie: Sudoku
Regelmatig hoor ik mijzelf iets uitspreken over ‘elegante processen’. In deze blogpost een poging daar iets meer zicht op te krijgen.
Als ik denk aan elegantie dan zie ik iemand voor mij die tijdloos mooi is, iets lichts heeft (althans niets zwaars heeft) en die op een beschaafde manier iets verleidelijks heeft.
Elegant Proces
Als ik zelfde beeld overzet naar processen dan kom ik op iets andere begrippen. Een elegant proces is mooi vormgegeven, heeft vaak symmetrieën in zich, of ritmes. Het is prettig op ermee te werken. Het doet wat het moet doen en heeft de neiging een klein beetje naar de achtergrond te raken omdat de flow zelf goed is. Een elegant proces is simpel ten opzichte van de complexiteit die beheerst moet worden. Al het overbodige is eruit. Het is basic gericht op de aanwezige complexiteit. En ten slotte is een elegant proces duurzaam, heeft bestaansrecht, gebruikt niet onevenredig natuurlijke bronnen als stroom, water of mensen. Het proces is herhaalbaar en stabiel. Als illustratie van een elegant proces een klein voorbeeld uit onverdachte hoek: De Sudoku.
Ontstaan
De puzzel is ontworpen door Howard Garns, een gepensioneerde architect en freelance puzzelmaker en werd voor het eerst gepubliceerd in 1979 onder de naam Number Place. De puzzel werd in 1984 door Nikoli in Japan geïntroduceerd waar het ook de naam sudoku kreeg. Vanaf 1986 genoot sudoku populariteit in Japan. In 1997 zag Wayne Gould, een Nieuw-Zeelandse gepensioneerde, een sudoku en werkte vervolgens 6 jaar aan een computerprogramma om sudoku’s op te stellen. Hij verkocht dit programma aan The Times die op 12 november 2004 begon met het publiceren van de puzzels. Een nieuwe rage was geboren. In de zomer van 2005 werd de puzzel ook geïntroduceerd in Nederland en kende al snel grote populariteit, onder meer omdat veel kranten dagelijks een sudoku begonnen af te drukken.
Spel
Een sudoku is een puzzel van negen bij negen vakjes met een klein aantal reeds ingevulde cijfers. De kunst is de overige vakjes te vullen op zo’n manier dat in elke horizontale lijn én in elke verticale kolom de cijfers 1 tot en met 9 één keer voorkomen. Bovendien is de puzzel onderverdeeld in negen blokjes van drie bij drie, die elk ook weer eenmaal de cijfers 1 tot en met 9 moeten bevatten.
Anders dan veel andere puzzels zijn sudoku’s op te lossen door iedereen die bereid is zijn hersens enige tijd geconcentreerd te gebruiken en systematisch na te denken. Ook is het niet vereist enige wiskundige kennis te hebben, aangezien de symbolen (in dit geval cijfers 1-9) geen betekenis hebben, behalve dat ze verschillend zijn. Een sudoku is geen rekenpuzzel.
De Sudoku is voor mij een voorbeeld van een elegant spel. Het spel zelf is simpel en complex tegelijk, het is symmetrisch, er is niet veel bijzondere kennis (geen algemene kennis of taalkennis) voor nodig, het is verleidelijk en het gebruikt geen hulpbronnen. Het brengt orde in (expres veroorzaakte) chaos.
Laden...
We gebruiken Google Search voor allerlei zoekopdrachten. En dat werkt over het algemeen al heel goed.
Minder bekend is dat de nerdy jongens en meisjes van Google nog allerlei andere functies in de zoekmachine hebben verstopt die af en toe razend handig zijn.
Deze week zet ik er een paar op rij.
Typ in het zoekveld eens: Zonsopgang Amsterdam
En je krijgt de tijd van de zonsopgang in Amsterdam van vandaag.
Type in: 6*35
Je krijgt de uitkomst van deze som 6 x 35
* = Vermenigvuldigen
+ = Plus
– = Min
/ = Gedeeld door
Type in: 6 pound = euro
Je krijgt het aantal euro dat hoort bij 6 Britse ponden
Werkt ook met dollars enz.
Type in: kaart Soest
En je krijgt de kaart van Soest in Google maps als uitkomst
Type: “dit is wat ik zoek” (inclusief deze aanhalingstekens)
Je krijgt alle teksten waarin staat “dit is wat ik zoek”
Type in: metronome
En je krijgt een metronoom die je kunt instellen zo snel als je wilt
Tik in roll a dice
En je krijgt een dobbelsteen (willekeurig 1-6) je kunt ook andere instellingen maken voor willekeurige reeksen
Bonus
Timer nodig? Type Timer
en je hebt een timer die je uiteraard kunt instellen op de tijd die he wenst.
Een uitputtende lijst van alle mogelijkheden geeft Google zelf en kun je hier vinden.
De strategie is eigenlijk simpel: als je denkt “ Hé, zou Google dat weten?” Type het in, en 9 van de 10 keer krijg je direct het gewenste antwoord.
Laden...
Dit blogartikel gaat over zaken onbedoeld beroerder maken.
In het Duits bestaat het begrip ‘verschlimmbesseren’. Wij Nederlanders doen daar ook aan maar hebben/hadden er alleen geen woord voor. Nu dus wel
VERERGBETEREN!
Hierbij een paar voorbeelden van ogenschijnlijk slimme ondersteunende systemen graag ingezet door managers.
De visionairs onder hen willen nog wel eens graag vooraan lopen met ontwikkelingen (early adapters zijn); de operators knopen van alles aan elkaar (desnoods met ducktape of elastiek) en de processors onder ons zien wel iets in ERP-systemen zoals SAP om alle wereldproblemen op te lossen.
Er is één klein probleem.
De meeste software lost wel één probleem op maar heeft net als chemische medicijnen onbedoelde en zelfs ongewenste bijwerkingen die te vaak pas aan het licht komen na de euforie van de start met zijn quick wins.
Voorbeeld 1
De speciaal-voor-jou-als -visionair ontwikkelde-interface die er zo gelikt uitziet en die al de door jou gewenste managementinfo met een druk op de knop onder handbereik zal gaan brengen blijkt helaas toch niet zomaar te praten met alle databases omdat er ergens nog een oer-Dbase onder water zit (die kan je leverancier uiteraard ook voor je vervangen en dan ben je echt van de problemen af ….).
Voorbeeld 2
Het turbo-excel-spreadsheet van de operator kan ook best wel – met een beetje aanpassing – jouw personeelsformatie bijhouden. Totdat na twee jaar blijkt dat er ergens in een formule een mini-foutje zit met grote gevolgen voor de begroting en daarmee voor de stabiliteit van je organisatie.
Voorbeeld 3
Het eindelijk – na eindeloos duwen en trekken van de processor – genomen besluit om SAP te gaan gebruiken heeft nu eenmaal als consequentie – zo wordt je geduldig uitgelegd door de SAP-consultants – dat je het beste jouw organisatie aan kunt passen aan de logica van SAP omdat je dan het meeste uit het systeem haalt.
Gevolgen:
- Meer kosten
- Langere doorlooptijden
- Nieuwe problemen
- Leercurves
- Verstoorde of gebroken processen
- En gedoe met de bouwers en consultants van tools.
Dit dus niet. Wat wel?
Mijn advies:
- Zorg dat je het probleem wat je wilt oplossen door en door begrijpt.
- Zorg dat je de oplossing die je voor je ziet, of geadviseerd krijgt, door en door begrijpt (en vraag vooral naar de bijsluiter!!!)
- Maak gebruik van het Scheermes van Ockem
- ‘Te mooi om waar te zijn’ is niet waar!
Alle andere meestal te vage technische/systeem/software-uitprobeer-trajecten leiden al snel tot verergbeteren.
PS: Accepteer de bijverschijnselen als de toegevoegde waarde van de oplossing dat rechtvaardigt.
Laden...
Ik wil met jullie een citaat delen dat mij zo uit het hart gegrepen is dat ik bij het lezen helemaal enthousiast werd.
Het citaat komt van een Japanner die een analyse geeft van het verschil tussen de ‘westerse’ manier van organiseren en de Japanse.
‘Westerse bedrijven zijn gebouwd op het model van Taylor (Scientific Management AvdH). En nog erger ook, jullie hoofden zijn zo gebouwd. Met jullie aanpak die er toe leidt dat de bazen het denken doen terwijl de medewerkers de schroevendraaiers ronddraaien, zijn jullie er ook nog van overtuigd dat dit de beste manier is om een bedrijf te runnen. Het is blijkbaar de kunst om de ideeën uit het hoofd van de bazen in de hoofden van de werkers te krijgen.
Wij zijn voorbij deze manier van denken.
Organiseren, zo weten wij, is ingewikkeld en complex. Het overleven van organisaties is riskant in deze steeds meer onvoorspelbare, concurrerende en van angst vervulde omgeving, en daarom hangt het voortbestaan van organisaties af van de dagelijkse mobilisatie van ieder greintje intelligentie.’
Konosuke Matsushita (oprichter van Panasonic)
Met name de laatste zin raakte mij. Het raakt aan mijn streven om de intelligentie (en daarmee de initiatiefkracht en creativiteit) te wekken van medewerkers die het feitelijke werk doen in organisaties. En dat zorgt ervoor dat er een vorm van ondernemerschap ontstaat waar iedereen bij gebaat is.
Daar word ik nou blij van.
Laden...
Veel adviezen op het gebied van productiviteit, lean en lean-office hebben standaardisatie als basis .
Dat is logisch als het gaat over collectieve processen (namelijk voor zover de standaardisatie de basis vormt voor permanent verbeteren). Voor persoonlijke effectiviteit en productiviteit werken normerende, voorschrijvende systemen heel vaak tegen omdat iedereen nu eenmaal een andere natuurlijke werkstijl heeft.
Het beeld voor ‘One size fits all’ wordt akelig helder beschreven in
de mythe van Procrustes.
‘In de Griekse mythologie was Procrustes de wrede eigenaar van een klein landgoed tussen Athene en Eleusis. Hij had een merkwaardig gevoel voor gastvrijheid: hij ontvoerde reizigers, bood hun een copieuze maaltijd aan en nodigde ze uit de nacht door te brengen in een bijzonder bed. Hij eiste dat ze precies in het bed pasten: van degenen die te lang waren, hakte hij met een bijl de benen af; degenen die te klein waren, rekte hij uit.’
Mijn valkuil zou kunnen zijn dat ik iedereen waar ik mee werk, vanuit mijn expertise en autoriteit, in een zelfde standaard probeer te duwen en daarmee Procrustes wordt. Waarmee ik de natuurlijke stijl (aard en aanleg) van mijn ‘leerling’ (klant) veronachtzaam en hem/haar laat werken in een onnatuurlijke maar vast goed doordachte stijl. Uiteraard leidend tot terugval op enig moment. Dat doen we dus niet!
Daarmee wordt het allemaal wel veel ingewikkelder maar ook interessanter en blijft zelfkennis een voortdurende bron (wat bij mij werkt kan bij een ander maar zo eens tegenwerken). Mijn taak is om mijn ‘leerlingen’ (klanten) de algemene wetmatigheden en processen te laten leren kennen en hen daarna te verleiden dingen uit te proberen. Als het werkt is het systeem verbeterd, als het niet werkt is er meer inzicht.
Wil je meer weten over je natuurlijke stijl dan kun je mijn werkstijltest (drie minuten 12 vragen) een keertje doen. Met de eerste tips voor e-mail, agenda en vergaderingen.
Laden...
Pas had ik in één week drie afspraken op voor mij nieuwe plekken. Om niet te laat zijn – en dus onzinnige stress te vermijden – ben ik op dit soort plekken meestal flink te vroeg.
Dat zijn altijd bijzonder waardevolle kwartiertjes. Ik zie medewerkers rondlopen, ik zie klanten zich aanmelden bij een receptie. Ik beleef de stijl van communiceren, de ongeschreven kledingregels, de vormgeving van de ruimtes en krijg daarmee al een degelijke indruk van de betreffende organisatie.
Ik zou ook kunnen beleven dat ik heb zitten wachten maar dat is niet zo. Het is heel waardevolle tijd in mijn bestaan.
Mijmering
- Wachten is altijd wachten op een ander ‘nu’.
- Wachten doen we op iets, want als dat iets er niet is, is het geen wachten.
- Wachten heeft te maken met een opvatting over een van de 4 soorten tijd (Chronos).
- Wachten kan het gevoel geven dat je tijd verspilt.
Wachten is een apart verschijnsel. We hebben al snel een beetje beeld erbij: wachten is niet fijn en als het kan dien je het te vermijden. Toch bestaat wachten feitelijk niet voor een mens.
Wie zich ergert aan wachten zet zichzelf ‘on hold’. Haalt zichzelf uit het ‘nu’ en accepteert dat het echte leven pas zo meteen weer begint.
Wachten is de middelste verspilling van de 7 verspillingen. Voor de mens hoeft deze niet te bestaan. Informatie wacht. Spullen wachten. Mensen kunnen kiezen of ze wachten (en zichzelf daarmee ‘on hold’ zetten) of ervoor kiezen in het ‘nu’ te blijven en daarmee te kiezen iets anders te doen. Bijvoorbeeld:
- Mensen kijken.
- Kreatief Uit het Raam kijken (KURK-en)
- Lezen
- Nadenken
- enz .enz.
Mijn advies: Ik zou gaan voor het laatste. Maakt het leven een stuk aardiger.
Laden...
“A small daily task, if it be really daily, will beat the labors of a spasmodic Hercules” Anthony Trollope
Regelmaat (iedere dag op dezelfde tijd) heeft een aantal bijzondere voordelen:
- regelmaat maakt beginnen gemakkelijker
- regelmaat houdt de zaken waar je mee bezig bent fris
- regelmaat werkt vruchtbaar voor je creativiteit
- regelmaat zórgt voor regelmaat
- regelmaat houdt je productief
- regelmaat haalt de haast eruit
- regelmaat maakt dat je in het moment kunt zijn
- regelmaat maakt dat je echt goed wordt
Iedere dag een kleine routine repeteren levert grote resultaten.
Kandidaten thuis: fit-oefeningen, muziekmaken, stilzitten, spelletje doen ..
Kandidaten werk: e-mail processen, dagstart doen, dagplan maken voor morgen!
Laten ons geen helden zijn maar ambachtslieden
Laden...
Een risico is de keerzijde van een kans. Zonder het nemen van risico’s kun je niet veranderen of innoveren. Evengoed is het uiteraard erg wijs om goed na te denken over risico’s omdat ze ook tot veel schade kunnen leiden.
Hierbij een snelle en slimme manier om risico’s te analyseren.
Stap 1. Wat is, als álles fout loopt, de consequentie van de keus?
Stap 2. Wat is de waarschijnlijkheid van deze uitkomst (in %)?
Stap 3. Is dit een aanvaardbaar risico voor mij?
In een paar voorbeelden:
Zal ik een staatslot kopen?
- In het slechtste geval ben ik mijn geld kwijt?
- De waarschijnlijkheid van deze uitkomst is vrijwel 100%?
- Geen goed plan. Ga ik niet doen.
Zal ik door rood rijden omdat ik op tijd bij mijn klant wil zijn?
- In het slechtste geval veroorzaak ik een ongeluk
- De waarschijnlijkheid van deze uitkomst is 3 % (gok op basis van mijn rij-ervaring)
- Dat vind ik een te groot risico. Ga ik niet doen.
Nog een voorbeeld uit de historie
Zal ik in mijn verantwoordelijkheid als hoofd P&O de wet SAMEN wel of niet implementeren
(De wet ging indertijd over het registeren van het geboorteland van ouders bij het aangaan van een arbeidsovereenkomst, is inmiddels weer afgeschaft, vond ik een onzinwet met potentieel nare kantjes).
- Als ik het niet doe kan de organisatie een boete van € 1500 krijgen.
- De waarschijnlijkheid van deze uitkomst is grenzend aan 0 % (want de arbeidsinspectie heeft wel wat anders te doen).
- Dat vind ik aanvaardbaar en ik ga de wet niet implementeren.
Zo zie je. Met deze 3 vragen kun je prima en snel een eerste inschatting maken. Probeer het eens en laat me weten wat je ervan vindt hieronder in de commentaren(en ja, er zijn uiteraard genoeg keuzes die meer aandacht vragen om de risico’s ervan in beeld te brengen).
Laden...
Wie regelmatig parkeert in een omgeving waar ie niet thuis is kent het wel. De stress om te onthouden waar je geparkeerd hebt.
Er is een handigheidje in WhatsApp die ik daarvoor gebruik die je misschien nog niet kent en daar de oplossing voor is. Ik ga bij de beschrijving ervan uit dat je een chatgroep/inbox voor jezelf hebt in WhatsApp. Als je die nog niet hebt, maak die dan eerst aan.
Op de parkeerplek ga je naar de chatgroep met jezelf. Op de plek waar je een bericht kan plaatsen zie je links een plus teken staan.
- Klik op het plusje en klik daarna op ‘Locatie’
Er ontstaat een kaartje met daarop de plek waar je op dat moment bent.
- Klik op ‘Verstuur uw huidige locatie’
Er staat nu een locatieopgave als bericht in jouw eigen chat/inbox.
Als je weer terug wilt naar je tuut klik je op deze locatieopgave (op het autootje) en WhatsApp vraagt je met welke app je de locatie wilt openen. Je kiest en klikt daarin op ‘lopen’.
Meer is het niet. Werkt simpel, is robuust en heb je altijd bij de hand!
Ik weet dat dit werkt in de iPhone maar niet of dit ook zo werkt op een Android. Als iemand die dit leest dat weet graag even melden in de commentaren hieronder.
Laden...
Je zal toch maar in een mensberoep werken (onderwijs, jeugdzorg, huisarts, ziekenhuiszorg, politie, brandweer en rechtspraak etc.) en merken dat langzamerhand je hele dag en professionaliteit dicht geplamuurd wordt met protocollen, richtlijnen, procedures en andere kwaliteitszaken met de daarbij onvermijdelijke vastleggingen.
