Over dingen die vanzelf gaan

Op de 8ste dag van mijn vakantie kwam ik erachter dat er op de achtergrond van mijn digitale bestaan een (door mijzelf) geautomatiseerd proces liep van een programma dat ik zelf al maanden niet meer gebruik en waarvan ik dacht dat ik alles al had verwijderd.

Dat proces (via Hazel) pakt een back-up vast, hernoemt het en verplaatst het naar Dropbox. Tegelijk let het proces erop dat alleen de laatste paar back-ups bewaard blijven en de rest naar de prullenbak verplaatst wordt.

Allemaal heel slim en efficiënt. Maar niet als het back-up bestand 105 mb is en je een wifi-netwerkje mee hebt op vakantie dat je 100 mb per dag gunt om de basiszaken te regelen.

Waarschijnlijk zou het nog maanden hebben geduurd voordat ik er op een andere manier achter zou zijn gekomen dat ik een ‘waarde’-loos proces had lopen dat ooit heel ‘waarde’-vol was maar nu niet meer.

En dat levert een interessante mijmering/reflectie op voor het digitale bestaan maar zeker ook als reflectie van allerlei veel directer aan mijn bestaan gebonden gewoontes/routines/processen die misschien ‘waarde’-loos zijn geworden maar wel stiekem van mijn ‘bandbreedte’ snoepen.

PS: Ben je een Visionair, Operator of Processor? Doe de gratis drie minuten werkstijltest. Je ontvangt je profiel + een Pdf met tips om je e-mail en agenda routines te verbeteren.

Beoordeel deze tip:

nog geen beoordelingen

Laden...