Lang leve uitstelgedrag + pret
Er waaiert een calvinistische norm door het land van productiviteit: Gij zult niet uitstellen! Met in het verlengde daarvan allemaal tips en trucs om deze zonde niet meer te begaan. Ik stel voor dat we deze norm eens wat nader bestuderen leidend tot een paar simpele tips. Een toetje volgt daarna.
De rationele opvatting zegt: er is oorzaak en gevolg (en ook nog in deze volgorde). Voor ons onderwerp betekent dit: er is een planning en er is productiviteit als gevolg van deze (uitgevoerde) planning. De planning is de werkvoorbereiding (zo efficiënt mogelijk en gericht op de goede zaken). De uitvoering volgt daarna.
Dus hoe beter ik de uitvoering van de door mij verzonnen planning volg, hoe productiever ik ben.
En zie: Tadaa! Hier verschijnt natuurlijk gewoon weer het ouderwetse werkvoorbereider/uitvoerder duo.
En als het niet lukt (dus uitstel verschijnt) ligt het aan toegeven aan afleiding, te weinig discipline, chaotisme enz. dus … procrastionation.
De werkelijkheid is dat we helemaal niet gestuurd wíllen worden. Niet door een externe werkvoorbereider maar ook niet door een efficient/effectieve interne alter ego. We willen gewoon cherry-picken; doen wat op dat moment het aardigste lijkt; we willen opties en keuzemogelijkheden.
Dus laten we dat gewoon toegeven en onze wereld zo organiseren. Dat kan met behulp van de volgende vier tips.
Tips:
- Plan alleen die zaken die echt moeten, zet ze in een tijddoos, haal alle afleiding weg, doe het werk en houd zo veel mogelijk ruimte vrij er omheen;
- Zorg voor een overzicht van ‘opties’: zaken die je zou kunnen doen;
- Kies in een moment dat uit je opties wat het beste past bij de tijd en energie die hebt, de plek waar je bent, de spullen die je tot je beschikking hebt en uiteraard waarvan je de toegevoegde waarde het grootst acht;
- Doe je weekreview (die dus wel plannen!).
Nu de pret
Nick stuurde me een video van Tom Urban die op een vrolijke manier uitlegt hoe het toch komt dat we allemaal in meer en mindere mate last hebben van niet doen wat we ons hebben voorgenomen op de tijd die we daarvoor hadden bedacht.
Er zijn drie (interne) personages bij betrokken:
- the rational desicionmaker
- the instant gratificaton monkey
- the panique monster
Deze drie alter ego’s maken de show. Als je een keer een vrolijke reflectie wil op het thema procrastination is deze video warm aanbevolen.
Er is een disclaimer: uiteraard is het kijken van deze video op zichzelf een zeer waarschijnlijke vorm van procrasination.
PS: Ben je een Visionair, Operator of Processor? Doe de gratis drie minuten werkstijltest. Je ontvangt je profiel + een Pdf met tips om je e-mail en agenda routines te verbeteren.
Beoordeel deze tip:
1 beoordelingen
Laden...
3 reacties
Dag Ad,
Mooie analyse! O zo akelig herkenbaar. Gevolg van het niet opvolgen van je eigen planning is ook nog eens ontevredenheid met mezelf (alweer niet gelukt…) en onrust over de mogelijke gevolgen van het niet ‘op tijd’ afronden. Is toch ook wel een dilemma, want als er een deadline is, dan is het risico wel erg groot dat zonder enige mate van planning het niet op tijd af is. Misschien dan inderdaad een ‘grove’ planning?
Groet, Erik
Dit is nog eens een fijne tip! Nu heb ik een lijst met opties in plaats van een to do list. Zo, dat geeft rust. Ik plan wat moet en als ik tijd over heb kies ik de optie die op dat moment het beste past. En gras groeit ook niet harder als je eraan trekt.
Een oud gezegde luidt: “Tijd heelt alle wonden”.
Mijn werk bestaat deels uit het oplossen van problemen. Regelmatig gebeurt het dat een probleem na een dag niet meer optreedt, of dat de aanmelder van het probleem aangeeft dat er eigenlijk geen probleem was.
Altijd snel handelen zal soms leiden tot een verspilling van tijd.