Waarom S.M.A.R.T. niet SMART is
Niet alles wat handig lijkt, is dat ook. Wat mij betreft geldt dat ook voor S.M.A.R.T.
Huhh? Wie kan er nu tegen zijn om met S.M.A.R.T. serieus na te denken over het concreet maken van doelen?
Ik!
Want ik zie veel te vaak invuloefeningen die ‘voorschrift’, ‘kwaliteitsbeleid’ of ‘protocol’ zijn. Alle vakjes moeten vol met specifieke, meetbare, geaccepteerde enz. doelen. De intelligentie, energie en tijd die daarmee gemoeid is levert te weinig op. En.. heeft de kans om een doel in zichzelf te worden. Dus pas op: Niet het S.M.A.R.T.-formuleren van doelen is het doel. Het resultaat behalen dat verbonden is met het doel is het doel. Daarmee is S.M.A.R.T. formuleren te vaak een vorm van (bureaucratische) verspilling op de weg naar behalen van concrete resultaten.
Wanneer je als manager je medewerkers wil helpen concreter worden t.a.v. overeengekomen resultaten kun je beter een andere weg bewandelen. Vraag simpelweg:
Wat is de gewenste uitkomst?
Wat is de eerst mogelijke concrete actie?
Als opdrachtgever en opdrachtnemer daar hetzelfde beeld bij hebben is het doel defacto S.M.A.R.T.
Zie hier voor een eerdere blogpost over dit fenomeen.
Vraag: ben jij wel een fan van SMART? of loop je aan tegen dat wat ik hierboven beschrijf? Deel je gedachten heronder ajb.
PS: Ben je een Visionair, Operator of Processor? Doe de gratis drie minuten werkstijltest. Je ontvangt je profiel + een Pdf met tips om je e-mail en agenda routines te verbeteren.
Beoordeel deze tip:
3 beoordelingen
Laden...
8 reacties
Ik heb zelf vooral wat tegen het A.R. deel, zonder die 2 worden doelen een stuk leuker en ambitieuzer! 🙂
Dan hou je S.M.T. over. Lijkt me ook wel genoeg voor jezelf. In collectieven zijn de A & R soms toch nog wel eens zinnig.
heel herkenbaar dat ‘vaak’ het (hulp)middel – zoals SMART – ook als een soort doel beschouwd wordt naast het oorspronkelijke doel. M.a.w. dit gaat voor veel meer zaken op vandaar ook het boek “terug naar de bedoeling” die dit ook zeer treffend laat zien.
Er is niks mis met het SMART-principe, maar wel in een doorgeslagen toepassing. Zolang je een doel ziet als een gewenste situatie, hoeft het niet per se SMART te zijn. Wil je de kans vergroten om hier ook te komen, dan zul je op de een of andere manier het doel wel moeten ‘operationaliseren’. Hierbij geldt volgens mij dat des te ‘SMARTER’ je (operationele) doel is, des te groter de kans dat je dit doel ook daadwerkelijk realiseert. Interessant genoeg is dit volgens mij ook wat je in jouw Artikel “Waarom abstract formuleren je niet helpt” beschrijft als je het hebt over het “Afpellen van lagen van abstractie” 🙂
Zover als ik ben met denken en doen gaat het inderdaad om het afpellen van lagen van abstractie en dat is vaak al lastig genoeg. Als het lukt heb je een doel/resultaat dat je voor je kunt zien.
Helaas zien we veel scholieren stranden op bureaucratische opdrachten die ze voor school moeten uitvoeren, het ene nog smarter dan het andere, zo gaan soms kostbare verpleegkundigen in opleiding met een onvoldoende weg van hun stage, terwijl ze de stage zelf met een 8 afronden, als blijkt dat er iets niet smart genoeg werd geformuleerd in een bijvoorbeeld veel te theoretisch verpleegplan kunnen ze alsnog met een onvoldoende naar huis en hun stage over doen. Hoe je door kunt slaan in de bureaucratie van het verplegen.
Ik heb zojuist mijn stage HBO-V niet gehaald door een soortgelijk grapje.
Gebeurt nog veel te vaak, in de praktijk heel goed zijn (8+) en dan alsnog zakken door wat details in de opdrachten zoals het SMART gebruik, erg vervelend..