In-Vloed = In-Flow

17 mei 2010 |
Flow in de beek.

Flow in de beek.

Een kleine 20 jaar geleden gingen we met de kleine familie een aantal zomers naar Val Sinestra: een mooi tegen de berg aangeplakt familiehotel in het Engadin in Zwitserland. Naast Val Sinestra liep een beek genaamd de Branca. Met zoon en dochter was ik in die jaren uren druk met pogingen de loop van de beek te beïnvloeden. Het was fantastisch om kleine watervalletjes te maken, of snelheid in het water te krijgen door een bedding te forceren. Soms probeerden we zelfs de loop van de beek in zijn geheel te veranderen. Maar wat heeft dat nu met invloed en flow van doen?

In-Vloed = In-Flow

Soms valt je iets te binnen en dit was er zo een!  Er zijn planken volgeschreven over ‘invloed’ en (andere) planken volgeschreven over ‘flow’. Ik heb de indruk dat de schrijvers van deze twee categorieën boeken elkaars boeken niet lezen en elkaar ook niet spreken. En toch hebben ‘invloed uit willen oefenen’ en ‘in flow zijn’ direct met elkaar te maken. Het woord in-vloed verwijst naar in de vloed zijn, in stroom zijn.

Ik ben er van overtuigd dat de meeste invloed ontstaat als het lukt waar te nemen, rekening te houden en gebruik te maken van de energie, beweging en stroom van de medewerkers die het werk doen. Daar raken in-vloed en flow elkaar.

Uiteraard kun je ook tot de conclusie komen dat er stenen in de weg van de stroom liggen of kun je vinden dat de stroom weliswaar een mooie elegante loop heeft maar dat je de stroom een klein beetje wilt verleggen om aan het eind beter uit te komen.

Het aardige is dat je samen met de medewerkers naar de stroom in het proces kunt kijken. En met elkaar tot beelden van mogelijke verbeteringen kunt komen. Lukt dat dan heb je het over de goede dingen en zijn ‘invloed hebben’ en ‘in flow zijn’ twee kanten van één beweging.

Peter Vonk schreef pas een blogpost over leiderschap in crisis. Ja zeker, dát is af en toe ook nodig. Maar ik denk minder vaak en minder hard als bovenstaande invloedsvorm onderdeel van de cultuur is geworden.


PS: Ben je een Visionair, Operator of Processor? Doe de gratis drie minuten werkstijltest. Je ontvangt je profiel + een Pdf met tips om je e-mail en agenda routines te verbeteren.


Beoordeel deze tip:

1 ster2 sterren3 sterren4 sterren5 sterren nog geen beoordelingen
Laden...

2 reacties

  • Rob Zwaan says:

    Hoi Ad,
    Door het laatste stukje van onderstaande zin werd ik ‘getriggerd’ (mijn nieuwste stopwoordje, merk ik steeds vaker!). Overigens als totaal een raak en kernachtig betoog!

    “” Peter Vonk schreef pas een blogpost over leiderschap in crisis. Ja zeker, dát is af en toe ook nodig. Maar ik denk minder vaak en minder hard als bovenstaande invloedsvorm onderdeel van de cultuur is geworden. “”

    Mijn vraag betreft vooral het woordje ‘als’. Ik was geneigd om dit woordje te vervangen door ‘dat’.

    Bedoel je dat de crisis van het leiderschap minder invloed heeft op onze cultuur, dan gesuggereerd wordt? Of bedoel je dat de crisis minder vaak en minder hard een rol zal spelen als het een onderdeel is van de cultuur. Of dat invloed, zoals je in je stukje schrijft, vanzelf zorgt voor een beweging/vloed/flow van meningen, veranderingen en uitwerkingen op het maatschappelijk gebeuren heeft.

    Dat laatste spreekt mij het meeste aan. We zijn (hoe dan ook) in beweging en bezig om onze omgeving te veranderen. Ik denk vaak aan het voorbeeld van de treinwissel.

    Een relatief kleine verandering in de richting van waar de trein heen gaat (anders ontspoort deze) heeft op de langere duur grote gevolgen. En de trein stop je niet zomaar…

    groet, Rob

  • Ad van der Hulst says:

    Dag Rob,
    Wat ik bedoelde te zeggen:
    Wanneer het ons lukt in-vloed samen te laten lopen met in-flow dan is er minder vaak hard ingrijpen nodig. Dat uit zich bijvoorbeeld door in het procesdenken alert te zijn om zaken niet meer te doen, verspillingen eruit te halen en zo een maximale waardenstroom te hebben tegen zo min mogelijk kosten. Als dat lukt is er geen crisis nodig om eens schoon schip te maken.
    Neemt niet weg dat er toch af en toe situaties blijven die vragen om ingrijpen.
    En over de trein: Verre dromen houden en kleine stapjes zetten lijkt me een goede strategie om toch aan te komen.

    Groet Ad

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *