Maximaal & optimaal (geen vrienden)

1 juli 2023 |

Een klein maar niet onbelangrijk inzicht dat deze week weer eens tot mij door is gedrongen is het verschil tussen maximaliseren en optimaliseren. De begrippen liggen ogenschijnlijk dicht tegen elkaar aan. Toch zijn het helemaal geen vrienden van elkaar.

Ik heb in mijn jonge jaren van een boer les in spitten gehad. Toen ik het kunstje eenmaal door had wilde ik uiteraard laten zien wat ik waard was en ging er met volle kracht en snelheid tegen aan. Na een kwartier was ik helemaal uitgeput. De boer liet mij gewoon mijn gang gaan terwijl hij in een rustig tempo doorspitte en dat met groot gemak 1,5 uur achter elkaar volhield. Uiteraard was hij onverslaanbaar waar het ging om de kwaliteit en het aantal meters en was hij ook in staat om na een korte pauze weer anderhalf uur te spitten. Dit was voor mij een van de eerste lessen in het verschil tussen maximaal en optimaal.

Maximaliseren

Maximaliseren is gericht is het opzoeken van de grens.
In het woord maximum zit deze gerichtheid. We zoeken naar het punt waar het nog net mogelijk is. Vlak voor dat het onmogelijk wordt zit het maximum. We komen uit op:

  • zo snel mogelijk
  • zo veel mogelijk
  • zo duur mogelijk

Maximaliseren is gericht op de korte termijn
Als vanzelf komen we terecht in korte termijn politiek wanneer we bezig gaan met maximaliseren. We willen de winst en we willen het nu. We komen in de wereld van sprints, competitie, druk, extra beloningen enz.

Maximaliseren leidt tot uitputting
Een maximale prestatie kan uiteraard niet altijd en dus vergt het extra en vaak zelfs buitengewone inspanning. Dit leidt tot vermoeidheid en uitputting van materialen, machines en mensen.

Maximaliseren leidt tot verspilling op aanpalende terreinen
De focus op een enkel resultaat, kpi, norm, doelstelling etc. leidt altijd tot ‘collateral damage’. Andere zaken blijven liggen; schade en risico’s liften automatisch mee.

Optimaliseren

Optimaliseren is een zaak van balans en evenwicht.
Optimaal is de juiste mix van input van goede materialen, tools, menskracht, tempo, proces en output. En de kunst om dat evenwicht steeds weer te onderhouden als het er eenmaal is.

Optimaliseren is zaak van duurzaam organiseren.
Het is daarmee gericht op de lange termijn.

In het optimum is er geen uitputting van materialen, machines en mensen. In het optimum zit de zorg voor de lange adem. Niet even een sprint maar lang volhouden.

En de combi?

Wat mij betreft heeft een optimum altijd een realistisch maximum in zich. En daarnaast is het optimum niet statisch je kunt altijd op zoek blijven naar een beter balanspunt door zaken gemakkelijker, beter, sneller of goedkoper in te richten.
En je kunt het werken met sprints ook optimaliseren door pauzes in te lassen zodat je je weer even in het nu kunt oriënteren en eventuele neveneffecten kunt beheren. In alle gevallen gaat het erom dat je bewust rekening houdt met verspillingen, onbalans en opbranden.

Conclusie: Maximaal en optimaal zijn van nature geen vrienden. Je kunt wel met een beetje inzicht en nadenken het maximum optimaliseren en het optimum maximaliseren.


PS: Ben je een Visionair, Operator of Processor? Doe de gratis drie minuten werkstijltest. Je ontvangt je profiel + een Pdf met tips om je e-mail en agenda routines te verbeteren.


Beoordeel deze tip:

1 ster2 sterren3 sterren4 sterren5 sterren 4 beoordelingen
Laden...

2 reacties

  • Cathy Hoekstra says:

    Haha, dit doet ze zo denken aan mijn eerste keer spinning… geen hartslagmeter dus iedere keer dat de instructeur zei dat het zwaarder moest deed ik dat braaf. Gevolgd, binnen 10(!) minuten was ik op, best een tegenvaller voor deze sportieve vrouw maar wat een geweldige les!
    Leuk stuk Ad. Groetjes!

  • Ad van der Hulst says:

    Ja, blijkbaar moeten we dat allemaal een keertje leren.. Gr Ad

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *