In de jaren dat ik op het conservatorium zat heb ik veel respect gekregen voor ambacht. Wat is het toch heerlijk om iemand te ontmoeten die echt iets vreselijk goed kan.
Het ziet er altijd uit alsof de kunst moeiteloos tot stand komt maar iedereen weet dat er heel veel oefening en doorzettingsvermogen nodig is om dit stadium te bereiken. Dat geldt in ieder geval voor kunst, sport en geneeskunst maar misschien wel voor alles en altijd.
Ook bij ons managers, professionals en veranderaars is ambacht alles. Laat ons in ieder geval beginnen bij simpele dingen als E-mail in Control, Agenda in Balans en een degelijke Dag- en Weekreview. Dan zijn we al een heel eind.
Ik werd door Lesia attent gemaakt op de Chalk Guy (Julian Beever) en vind hem bij uitstek iemand die echt iets vreselijk goed kan. Hoe kan het dat je driedimensionale illusies kan tekenen en dat ook nog met stoepkrijt van Blokker en gewoon op straat? En vind je het dan niet erg dat al je werk weg is na een regenbui of door een ongelukje van een biermorsende toerist? En vind je het niet erg dat maar een paar mensen het resultaat kunnen zien?
In het kader van de serie respect voor ambacht hierbij de link naar een fantastische kunstenaar die de meest sprekende koppen maakt van een beetje verf en een toiletpapierrolletje (met dank aan Jerre).
In de serie respect voor ambacht vandaag iets heel bijzonders. In een TV-show komt een man (D. Westry) op die 2 minuten krijgt om een schilderij te maken. De man met alpinopet + witte jas rommelt gezellig met 2 kleuren. Als kijker kun je er niets van bakken. Is het een peer? Is het een rommeltje? De tijd gaat door en als het moment daar is komt de aap uit de mouw. Wat een ambachtskunst. Echt een speedpainter.
Met dank aan Bart die mij attent maakte op deze video.
In deze video laat Danny MacAskill zien wat je allemaal kunt verzinnen op een oud industrieterrein als je mountainbike pro bent. Zelf ben ik helemaal niet goed in evenwichtsdingen dus daarom nog meer respect voor deze Superman!
Wil je meer van dit soort ambachtskunsten zien kijk dan hier.
Voor wie het nog niet gezien heeft hierbij een prachtige staaltje synergie/energie van een cover van dé hit van 2011 ‘Somebody That I Used To Know’ van Gotye maar nu door een groepje Canadezen met de naam Walk off the Earth. Wat mij betreft net zo goed als het origineel en daarnaast heel ambachtelijk knap!
De 23 jarige Japanse ingenieur Keisuke Yamada heeft een nieuwe hobby ontdekt. Met minimaal gereedschap (tandenstoker en lepeltje) beeldhouwt hij de mooiste miniaturen in banaan. Voor zo’n wondertje heeft hij maar een half uur want zo snel wordt de banaan bruin. Daarna maakt hij een foto en dan is het Hap-Slik-Weg! Ik ben er weg van. De man noemt zichzelf een gewone perfectionist en dat zal zeker zo zijn maar ik heb echt respect voor zo’n talent en ambacht. Tik zijn naam in op Google en je vindt zijn kunstwerken in overvloed. Hij maakt o.a. bekende filmfiguren als de Simpsons uit een banaantje en ik vermoed dat dit ambacht een grote rage gaat worden.
Tijdens mijn korte reis naar Boston kwam ik in het Museum of Fine Arts (MFA) in een tijdelijke tentoonstelling terecht van Dale Chihuly. De man ziet eruit als een moderne zeerover omdat hij een ooglap heeft (als gevolg van een verkeersongeluk). Maar zijn gevoel voor vorm, ruimte en kleur compenseren glansrijk zijn beperkte zicht. Hij heeft het moderne glasblazen tot een absolute kunst verheven en werkt met een team aan prachtige projecten waarvan een aantal live te zien waren in Boston. Hieronder een aantal foto’s en een kleine video voor wie wil kennismaken met deze meesterglasblazer.
In de serie respect voor het ambacht post ik af en toe video’s of verhalen van mensen die echt iets kunnen. Niet een beetje kunnen maar echt een vak beheersen. In dat kader hier een video van 2 Japanse Mime-kunstenaars die optreden onder de naam GAMARJOBAT.
In de serie Respect voor het ambacht hier een gitarist die werkelijk meester is over zijn instrument. Hoewel ik zelf een klassiek & Steve Howe gitarist ben, heb ik heel veel respect voor deze vrijheid van spelen. De basis voor dit spektakel van Tommy Emanuel is een wat degelijk en saai 60-er jaren gitaardeuntje Classical Gas van Mason Williams dat zelfs in de Top 2000 staat. Kijk naar de ogen van Tommy (vrijwel de hele tijd gesloten), zijn eigen ritmesectie (schoenen en linkerbeen). Luister naar wat hij uithaalt met flageoletten, de hals, arpeggio’s, duimplektrum enz.
Het origineel door de componist gespeeld is hier te zien.
Meer over Tommy hier.
In de serie Holland got Talent maar dan voor de Oekraïne is de prijswinnaar geworden Kseniya Simonova met haar zandschilderijen.
Haar werkelijk ongelofelijk talent is verbonden met een al even verbazende techniek. Op een glazen plaat met licht eronder strooit zij zand. Vervolgens maakt zij met haar vingers en handen voorstellingen die ze daarna weer overtekent.
De video die ik hier invoeg is nogal emotioneel omdat de innerlijke beweging er een is van lieflijk op een bankje zittend stelletje naar een oorlogssituatie en dan weer van een prachtige vrouwenkop naar een grimmig dictator hoofd. Het verhaal gaat over de Duitse invasie en bezetting van de Oekraïne in de tweede Wereldoorlog. Dat iemand van 24 jaar dat zo beleefbaar kan maken vind ik heel bijzonder. Kortom een wonderbaarlijke kunstvorm. De muziek is een klassieke bewerking van Nothing Else Matters van Metallica. Geniet van deze acht minuten durende video. Op Youtube zijn nog veel meer video’s van haar te vinden.
En dan te bedenken dat het land in 2022 gewoon weer binnengevallen is.
Voorzitten van een vergadering is een ambacht. Af en toe eens reflecteren op deze 7 bouwstenen helpt je steeds weer iets te vinden wat mogelijk beter kan. Of het nu live aan tafel, online of in de moderne mix hybride variant is.
De 7 bouwstenen op rij.
1. Weet wat voor soort bijeenkomst aan de orde is
Er zijn globaal drie typen bijeenkomsten.
a. Tactisch (over uitvoeringszaken)
Hier lossen we problemen op. Stemmen zaken af. Reviewen resultaten enz. Deze bijeenkomsten zijn over het algemeen snel en kort.
b. Bestuurlijk (over proces)
Hier richten we processen, projecten en strategieën in. Hier beoordelen we voortgang en bespreken we of we op koers zijn. Deze bijeenkomsten hebben onderhoudskarakter worden vaak cyclisch gepland.
c. Strategisch (over redenen en doelen)
Hier staan we stil bij de lange termijnzaken. Deze bijeenkomsten hoeven niet heel vaak gehouden te worden. We hebben er daarentegen wel echt tijd en aandacht voor nodig.
2. Houdt de reden van de bijeenkomst/of het agendapunt helder
Zorg voor een agenda die ruim van te voren beschikbaar is. Zet de agenda en de stukken op een vaste plek (bijvoorbeeld in een team/kanaal in MS Teams) waar iedere beoogde deelnemer bij kan en spreek haalplicht af.
Er zijn 5 redenen om een bijeenkomst te houden of een agendapunt op te voeren.
Informatie geven
Bijeenkomsten als briefing, voorlichting, nieuwe omstandigheden, producten, medewerkers, protocollen enz.
Informatie verzamelen
Bijeenkomsten om data, meningen, beelden, ideeën enz. te verzamelen om met elkaar een zo compleet mogelijk beeld te hebben van de werkelijkheid.
Opties ontwikkelen
De verzamelde info interpreteren en keuzemogelijkheden met elkaar ontwikkelen en over deze verschillende mogelijkheden een oordeel ontwikkelen.
Besluiten nemen
Uit de opties de beste destilleren deze met zo’n groot mogelijke consensus omzetten en een besluit, een communicatieplan en een implementatieplan.
Menselijke ontmoeting
Kerstbijeenkomst, maandborrel, weekafsluiting enz. zijn allemaal momenten waarop het doel is ‘warm magical human contact’ (term van David Allen). Er is geen direct ander doel dan elkaar live te ontmoeten.
Uiteraard zullen bijeenkomsten vaak meerdere redenen in zich hebben. Dan nog geldt dat er een belang is om dat per agendapunt bij te houden.
3. Maak de gewenste uitkomst voorafgaand aan de bijeenkomst expliciet
Hier gaat het in de praktijk heel vaak stroef waarmee de verwachtingen van de deelnemers vaag worden. Het gaat uiteraard niet om de precieze inhoudelijke uitkomst maar om de gewenste opbrengst van de bijeenkomst (‘besluit genomen over…’).
4. Denk goed na over wie waarom deelneemt
Dit is eenvoudiger bij eenmalige bijeenkomsten dan bij cyclisch terugkomende bijeenkomsten. Als de agenda de reden + de gewenste uitkomst weergeeft, maakt dat het mogelijk dat de deelnemers zelf hun eigen afweging maken in het licht van hun eigen prioriteiten.
5. Heb respect voor begintijd en eindtijd
‘In de afspraak incarneert het sociale’ Lex Bos
Begin op tijd en eindig op tijd (of eerder) wat er ook gebeurt. Punt.
6. Plan transitietijd tussen bijeenkomsten
Laat bijeenkomsten niet aansluiten. Zorg voor minimaal een kwartier overlooptijd zodat er even gelopen, gedronken en gelucht kan worden. Maak bijvoorbeeld bila’s drie kwartier ipv een uur. Zie ook deze blogpost over dit onderwerp.
7. Organiseer verantwoordelijkheid voor alle eerst volgende acties voortkomend uit de bijeenkomst
Houd het verslag zo klein als maar mogelijk. Laat iemand wel de rol op zich nemen van ‘secretaris’ die alle acties, resultaten en afspraken vastlegt met de naam van de eigenaar erbij. En liefst op zo’n manier dat het direct na afloop voor iedereen op een eenduidige plek beschikbaar is (bijvoorbeeld in een Planner of List in een team/kanaal in MS Teams).
Gezond verstand
Inderdaad allemaal geen groot nieuws, geen evangelie maar toch hopelijk bruikbaar doordat het weer eens op rij staat.
Kent u dat ook? Je bent druk in de weer met het werven en selecteren van een nieuwe medewerker en tijdens al die ontmoetingen lopen allerlei beelden door elkaar. De ene ontmoeting geeft vertrouwen. Je herkent iets in de mens voor je maar helaas is de kennis en ervaring te dun. De andere ontmoeting heb je met de absoluut competente mens die graag wil, maar tegelijk is er geen klik waardoor er twijfel ontstaat. In de loop van de jaren heb ik ontdekt dat het behulpzaam is om te werken met het beeld van de drievoudige verbinding van een mens met de organisatie.
Lotgenoot
Past het ‘verhaal’ van de kandidaat bij het ‘verhaal’ van de organisatie? Kun je een gevoel ontwikkelen of de kandidaat de juiste mens is op het juiste moment. Hij/zij hoort er nu juist aan te komen. Zijn/haar uniciteit zal bij gaan dragen aan de kleurrijkheid van de mensen die er zal zijn. Niet alleen in de zin van harmonie. Misschien is juist een mens met een geheel andere stijl noodzakelijk. Voor dit oordeel bestaat geen test. Wel een voorwaarde: rust en respect in een selectieteam om af te tasten hoe dat voor een ieder is en daardoor bijdragen te leveren zodat de verantwoordelijke beslisser uiteindelijk een goede weging kan maken in relatie tot de andere twee aspecten.
Collega
Is de ontmoeting zodanig dat we een voorstelling kunnen ontwikkelen van een vruchtbare toekomstige samenwerking? Is er levendigheid in de ontmoeting? Worden we er blij van? Is er humor? Hebben we de neiging om al een voorstelling te maken van mogelijkheden? Is er snel begrip en een begin van vertrouwen? Voelt het goed? Deze verbindng is de verbinding met ieder van de organisatieleden en kan dus verschillend zijn. Toch is er wel vaak een gelijk gevoel te bereiken door concreet te benoemen wat te achterhalen is als feiten achter dit gevoel/beleven.
Professional
Kan iemand wat hij/zij moet kunnen? Is er sprake van bewezen competentie? Als we iemand om een boodschap sturen komt het dan ook echt voor elkaar? Of horen we vooral mooie abstracte verhalen maar weinig concreets over het ambacht waar het om gaat bij deze functie. Hier komen we op het duiden van CV’s. Het goed helder hebben wat we zelf wensen. Het goed door kunnen vragen op concrete casuïstiek. Ervaren sollicitanten gaan hier makkelijk met een amateurcommissie op de loop.
De juiste balans
Wanneer het lukt om met elkaar tijdelijk deze drie verbintenissen uit elkaar te halen ten behoeve van een selectie dan is de beste keus mogelijk. Het optimale is een mix van lotgenoot, collega en pro. Vaak is het zoeken naar het beste waarbij lotgenootschap niet aan te leren is en competentie wel. Het concrete momentum en de plaats van de organisatie in de levenscyclus is medebepalend voor de juiste keus.
Tot slot:
Omdat deze drievoudige verbinding voor mij realiteit is ben ik niet snel geneigd om een externe partij voorselectie te laten doen. Dat is duur en er is een reeële kans dat je net degene mist die je nodig hebt. Een competentietest om beeld te krijgen van aard en aanleg zie ik wel weer als een mooie basis voor een goede keus.
nb: Het verhaal over lotgenoot, collega en professional heb ik gehoord van Lex Bos.
nog geen beoordelingen
Laden...
We gebruiken cookies zodat deze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.IK BEN AKKOORDNee, ik wil meer info
In de jaren dat ik op het conservatorium zat heb ik veel respect gekregen voor ambacht. Wat is het toch heerlijk om iemand te ontmoeten die echt iets vreselijk goed kan.
Laden...
De 23 jarige Japanse ingenieur 
ereedschap (tandenstoker en lepeltje) beeldhouwt hij de mooiste miniaturen in banaan. Voor zo’n wondertje heeft hij maar een half uur want zo snel wordt de banaan bruin. Daarna maakt hij een foto en dan is het Hap-Slik-Weg! Ik ben er weg van. De man noemt zichzelf een gewone perfectionist en dat zal zeker zo zijn maar ik heb echt respect voor zo’n talent en ambacht. Tik zijn naam in op Google en je vindt zijn kunstwerken in overvloed. Hij maakt o.a. bekende filmfiguren als de Simpsons uit een banaantje en ik vermoed dat dit ambacht een grote rage gaat worden.
Kent u dat ook? Je bent druk in de weer met het werven en selecteren van een nieuwe medewerker en tijdens al die ontmoetingen lopen allerlei beelden door elkaar. De ene ontmoeting geeft vertrouwen. Je herkent iets in de mens voor je maar helaas is de kennis en ervaring te dun. De andere ontmoeting heb je met de absoluut competente mens die graag wil, maar tegelijk is er geen klik waardoor er twijfel ontstaat. In de loop van de jaren heb ik ontdekt dat het behulpzaam is om te werken met het beeld van de drievoudige verbinding van een mens met de organisatie.